- słychać krzyk
- слышать крик
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
słychać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos, ndk, słychać było, słychać będzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} coś jest odbierane lub daje się odbierać zmysłem słuchu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Za oknem słychać krzyk dzieci. Mów… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zbić — 1. posp. Wylecieć skądś na zbity łeb, pysk, na zbitą mordę, euf. na zbitą twarz a) «zostać wyrzuconym skądś przemocą, brutalnie»: Wyleciał z baru na zbity pysk, ale (...) sam się o to prosił (...). Roz bezp 1997. b) «zostać usuniętym skądś za… … Słownik frazeologiczny
zbijać — 1. posp. Wylecieć skądś na zbity łeb, pysk, na zbitą mordę, euf. na zbitą twarz a) «zostać wyrzuconym skądś przemocą, brutalnie»: Wyleciał z baru na zbity pysk, ale (...) sam się o to prosił (...). Roz bezp 1997. b) «zostać usuniętym skądś za… … Słownik frazeologiczny
pokrzyk — m III, D. u, N. pokrzykkiem; lm M. i 1. książk. «okrzyk, zawołanie; krzyk, pokrzykiwanie; głos wydawany przez człowieka lub ptaka» Słychać było pokrzyki pijanych. Kaczka poderwała się do lotu z lekkim pokrzykiem. 2. bot. «Atropa belladonna,… … Słownik języka polskiego
wycie — n I 1. rzecz. od wyć. 2. lm D. wyć «przeciągły, zawodzący głos wydawany przez niektóre zwierzęta» Wycie wilków, kujotów, szakali. 3. lm D. wyć pot. «głośny, przeraźliwy krzyk, płacz, nieartykułowane dźwięki wydawane przez ludzi; ironicznie o… … Słownik języka polskiego